WITTE THEE
Witte thee genoemd wordt ook wel "Witgoud van de keizer" genoemd. Dit komt doordat de keizers in het oude China al vroeg de voordelen inzagen van witte thee. Witte thee is een van de meest waardevolle en oudste soorten thee. De thee dankt zijn naam aan de wit-zilverkleurige haren die als een deken de jonge toppen van de theeplant bedekken. Zacht gerijpt onder de zon en nauwelijks verwerkt, witte thee heeft een zeldzame en bijzonder fijne smaak.
THEE HERKOMST
GESCHIEDENIS & VERWERKING
Meer dan 1000 jaar geleden vonden de keizers uit het oude China al dat witte thee de beste is van alle soorten thee - niet voor niets draagt het de titel "Witgoud van de keizer". Alleen de ongeopende bladknoppen worden gebruikt voor de fijne thee, daarom wordt deze zorgvuldig met de hand geselecteerd. Op het moment van oogsten zijn de theeknoppen omgeven door een witte pluis, die de thee zijn naam geeft.
De verwerking van witte thee is relatief eenvoudig: in tegenstelling tot groene of zwarte thee wordt witte thee alleen verdord en gedroogd - de theebladeren rollen niet. De exclusieve thee wordt uiterst voorzichtig in hete lucht gedroogd. Door de zachte verwerking is de thee onbewerkt en natuurlijk, veel van de ingrediënten blijven behouden.
OORSPRONG & BEREIDING
De thee, oorspronkelijk afkomstig uit China, wordt nu ook verbouwd in India, Sri Lanka en Afrika - afhankelijk van de teeltregio varieert ook de smaak. Over het algemeen heeft een glas met witte thee een zachte smaak. Dus als groene thee te bitter voor je is, moet je misschien witte thee proberen. Hoe zit het bijvoorbeeld met onze White Grace? Voor onze fijne witte thee gebruiken we alleen Cui Min thee uit de Chinese provincie Hunan.
Witte thee is, net als zijn groene broer, bijzonder gevoelig voor de bereiding. Witte thee voelt zich het meest comfortabel bij 70°C tot 80°C, dit kan verschillen afhankelijk van de variëteit. 2 tot 5 minuten is de ideale trektijd voor jouw theegenot, net als bij hoogwaardige groene theesoorten, kun je de thee meerdere keren gebruiken.
